غاز پیشانی سفید کوچک

از ویکی‌موضوع
غاز پیشانی سفید کوچک
غاز سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیغاز پیشانی سفید کوچک
نام عربیإوزة غراء صغيرة
نام انگلیسیLesser White-fronted Goose
نام علمیAnser erythropus
گونهغاز سانان
زیستگاهدر تالاب‌ها، باتلاق‌ها، دریاچه‌های آب شیرین، سواحل دریاچه‌ها و رودخانه‌ها
تغذیهاز گیاهان اطراف رودخانه‌ها و جلبک‌های آبهای شیرین و دانه‌های گیاهان و حشرات
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیحلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


غاز پیشانی سفید کوچک از پرندگان حلال‌گوشت و از خانواده غاز سانان است. این غاز آبچر است و با توجه اندازه کوچک و سفیدی مشخص روی پیشانی‌اش از سایر غازها قابل تشخیص است. رنگ کلی بدن آن خاکستری تیره است که در نواحی گردن به رنگ قهوه‌ای بلوطی و سطح کمرش به رنگ قهوه‌ای متمایل می‌شود.

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۵۳ تا ۵۹ سانتی‌متر است؛ در پهلوهایش دارای نوارهای عرضی پهن و قهوه‌ای تیره است که به طور نامنظم و پراکنده و اغلب در زیر شکم به طور لکه لکه دیده می‌شوند. انتهای بال‌هایش در حالت نشسته از حد دم تجاوز می‌کند.[۱]

بر روی کمرش پرهای قهوه‌ای با لبه‌های انتهایی سفید، طرح منظم راه راهی را به وجود می‌آورد. روی پیشانی‌اش یک نوار سفید مشخص و بزرگتر از غاز پیشانی سفید وجود دارد که از دور قابل رویت می‌باشد. رنگ بدن پرنده نابالغ بیشتر خاکستری است با این تفاوت که نوار سفید پیشانی و نوارهای عرضی روی پهلو را ندارد. دم و انتهای زیر شکمش مانند اغلب غازها سفید است و در پرواز به خوبی قابل رؤیت است.[۲]

یک نوار زرد رنگ دور چشمان قهوه‌ای رنگش دیده می‌شود. پاهایش نارنجی است که در نابالغ ها به رنگ زرد تمایل دارد. منقارش صورتی رنگ و نسبت به غاز پیشانی سفید، کوچک‌تر است. در تغذیه و رفتارهای دیگر معمولا نسبت به سایر غازها تند و تیزتر و چابک‌تر رفتار می‌کند. معمولا در گله‌های منظم و به شکل V پرواز می‌کنند. [۳]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

معمولا در تالاب‌ها، باتلاق‌ها، دریاچه‌های آب شیرین، سواحل دریاچه‌ها و رودخانه‌ها دیده می‌شود. به طور کلی در مناطقی که غاز پیشانی سفید دیده می‌شود به سر می‌برد.[۴]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بیشتر از گیاهان اطراف رودخانه‌ها و جلبک‌های آبهای شیرین و دانه‌های گیاهان و حشرات تغذیه می‌کند.[۵]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۶]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۷]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  5. زارعی زیاری،‌ حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  6. زارعی زیاری،‌ حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۴.
  7. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.