تنجه
| مرغابیسانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | تَنجِه |
| نام عربی | الشَّهرَماَنُ |
| نام انگلیسی | Shelduck |
| نام علمی | Tadorna tadorna |
| نامهای دیگر | اِسفَرود بید • اردک پیسه |
| گونه | مرغابیسانان |
| زیستگاه | سواحل ماسهای و گلي درياها و درياچهها |
| تغذیه | از ماندههای غذائی لابلای علفها، دانهها، حشرات، نرمتنان و ماهيان |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
تَنجِه یا اردک پیسه از پرندگان حلالگوشت و از خانواده مرغابیسانان است. بر اساس طبقه بندی سازمانهای پرندهشناسی تنجه، جزو اردکهای غازنما به حساب میآید این اردک درشت، سر و گردنی سیاه مایل به سبز دارد.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۶۰ سانتی متر است؛ منقارش قرمز و اندکی سر بالا است که در پرنده نر برجستگی مشخصی در قاعده آن به چشم میخورد. رنگ پر و بالش سفید میباشد و طوق بلوطی پهن و مشخصی ناحیهای از زیر سینهاش را دور میزند.
شاهپرهای نخستین بالها سیاه میباشند و بصورت نوار پهن طولی در طرفین ناحیه کمری پرنده که در وضعیت ایستاده قرار دارد نمایان میشوند. آینه بالی سبز رنگی دارد که در فصل زاد و ولد درخشش بیشتری پیدا میکند. پاهای صورتی رنگش تقریبا در ناحیه وسط شکمش قرار دارند و نوار طولی شکمی تیره در پرنده بالغ خود نمایی میکند.
پرنده نابالغ سطح پشتي قهوهای مايل به خاكستری، صورت و گلوی تقريبا سفيد، منقار صورتی و پاهای خاكستری دارد و فاقد نوار پهن بلوطیرنگ سينه میباشد.
تنجه پرندهای است نیمه مهاجر که پروازش شبيه پرواز غازها است و از اكثر اردكها آهسته تر بال میزند و تا حدي نزديك به سطح آب پرواز میكند، وقتی روی آب نشسته است بدنش بيشتر در آب فرو میرود.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سواحل ماسهای و گلي درياها و درياچهها، در سوراخها و نقبهاي زمينی زاد و ولد میكند.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از ماندههای غذائی لابلای علفها، دانهها، حشرات، نرمتنان و ماهيان تغذيه میكنند .[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
تنجه -
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.