اردک ماهیخوار کاکلی
| مرغابیسانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | اردک ماهیخوار کاکلی (مرگوس کاکلی) |
| نام عربی | بلقشة حمراء الصدر |
| نام انگلیسی | Velvet scoter |
| نام علمی | Red-breasted Merganser |
| نامهای دیگر | مرگوس کاکلی |
| گونه | مرغابیسانان |
| زیستگاه | زمستانها در دریاها، خورها، مصبها و خلیجها به سر میبرد |
| تغذیه | مار ماهی و ماهیهای کوچک، قورباغه و سایر جانوران آبزی کوچک |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
اردک ماهیخوار کاکلی یا مرگوس کاکلی پرندهای حلالگوشت است.
مرگوس کاکلی پرندهای آبزی با بدنی کشیده که به وسیله کاکل و اندازه کوچکترش نسبت به مرگوس بزرگ قابل شناسایی است. فرم بدنش کاملا برای غواصی و شکار ماهی در زیر آب مناسب است و قرار گرفتن پاهایش تقریبا در انتهای بدن غواصی در زیر آب را برایش راحت میکند.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۵۶ سانتیمتر است؛ در هنگام شنا و همچنین در پرواز بدنی کشیده دارد. در پرواز گردنش را رو به جلو و کشیده نگه میدارد. به هنگام پرواز، مصافتی را بر روی آب میدود و سپس از سطح آب جدا میشود.
سر پرنده نر به رنگ سبز تیره است که تا بخشی از گردن نیز ادامه دارد و کاکل افشانی بر پشت سرش دیده میشود. بدنش تیره رنگ است و روی کمرش به سیاهی میگراید. سینهاش قهوهای خالدار با خالهای تیره و روشن است و یک نمیه طوق گردنی سفید دارد که در پشت گردنش کامل نیست. دمش خاکستری و شاه پرهای بالش نیز به رنگ سیاه است. معمولا در حالت شنا بر روی آب دو یا چند لکه سفید بزرگ روی شانههایش دیده میشود و در پرواز بر روی آینه بالیش رو خط سیاه دیده میشود.
سر پرنده ماده به رنگ قهوهای بلوطی است و کاکلی دنبالهدار از پرها در پشت سرش دیده میشود. گلویش سفید رنگ است و سطح پشتی کمرش خاکستری رنگ است که تا کنار پهلوهایش ادامه دارد. دمش خاکستری رنگ است و یک آینه بالی سفید رنگ دارد.
رنگ چشمهای پرنده نر قرمز و پرنده ماده قهوهای و پاها و منقار باریکشان قرمز رنگ میباشد که انتهایش تیره میشود. پروازش پرتوان و با بال زدنهای نسبتا تند همراه میباشد. رنگ پر و بال پرنده نابالغ به شبیه به پرنده ماده است با این تفاوت که رنگ شکمشان سفید است.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
معمولا دریازی است، زمستانها در دریاها، خورها، مصبها و خلیجها به سر میبرد. گاهی هم در آبهای شیرین دیده میشود.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از مار ماهی و ماهیهای کوچک، قورباغه و سایر جانوران آبزی کوچک تغذیه میکند. برای شکار ماهیها به زیر آب میرود و به دنبال آنها برای چندین دقیقه شنا کرده و پس از شکار به سطح آب باز میگردد.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
مرگوس کاکلی نر -
جوجه مرگوس کاکلی -
مرگوس کاکلی نر -
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۸.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۸.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.