خوتکای هندی

از ویکی‌موضوع
خوتکای هندی
مرغابی سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیخوتکای هندی
نام عربیشرشیر صیفی
نام انگلیسیGarganey
نام علمیAnas querquedula
گونهمرغابی سانان
زیستگاهکنار دریاچه‌ها و باتلاق‌ها و منابع آب‌های شیرین و زمین‌های کشت برنج و جالیزها و کنار حوضچه‌های
تغذیهغذای عمده‌اش را دانه و مواد گیاهی
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


خوتکای هندی پرنده‌ای حلال‌گوشت است. یک خوتکای کوچک، از خانواده مرغابی است و ازهمه اردک ها کوچکتر است. جزو اردکهای روی آبچر به حساب می آید.

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۲۶ سانتی‌متر است، نر و ماده غیر همشکل رنگ پرو بال پرنده نر سفید است. بجز ناحیه کمری و بال‌هایش که قهوه‌ای سیر می‌باشد و همراه با جلای سبز براق و منتشر بر روی بالها است که هنگام پرواز به خوبی نمایان است.

منقارکوچکش مانند منقار غازها کوچک و ظریف است تا آنجا که این پرنده را شبیه به یک غاز کوچکی نشان می‌دهد. یک طوق باریک و سیاه با حاشیه‌ای سفید و مشخص، گردن و سینه سفیدش را دور می‌زند. تارک یا همان ناحیه تاج سرش سیاه رنگ است و از جلو به منقار سیاهش متصل می‌باشد. سرش سفید و گرد است و پاهای کوتاه و پرده دارش خاکستری است باند پهنی به صورت نواری سفید در پایین بال به وضوح دیده می‌شود و نوک شاهپرها به رنگ سیاه در طرفین نوار سفید رنگ مشاهده می‌شوند پرنده ماده فاقد طوق گردنی سیاه و نوار سفید بالی است و همچنین فاقد جلای سبز بالها است و اصولا پرنده‌ای است با رنگ قهوه‌ای روشن که سطح کمری و بالهایش تیره‌تر است نوار چشمی قهوه‌ای تیره دارد و خط ابروئی سفیدش کاملا واضح است آینه بالی سفیدش نیز در هنگام پرواز قابل تشخیص می‌باشد.

در دوران تولک و پر ریزی اواخر فصل تابستان، پرنده‌های نر و ماده شبیه به هم می‌شوند اما پرنده نر باند سفید بالش مشهود می‌باشد خوتکای هندی پروازش سریع و قوی است و هنگام بر خاستن از سطح آب با یک جهش و تقریباً به‌طور عمودی به پرواز در می‌آید بال زدن‌هایش کم دامنه و در حین پرواز مداوم است. پرنده‌ای است اجتماعی و گله‌های آن درحین پرواز شکل خاصی به خود نمی‌گیرند.[۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در کنار دریاچه‌ها و باتلاق‌ها و منابع آب‌های شیرین و زمین‌های کشت برنج و جالیزها و کنار حوضچه‌های تشکیل شده از آب باران دیده می‌شود و در نزدیکی آب در نیزارها و درون سوراخ تنه درختان آشیانه می‌سازد.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غذای عمده‌اش را دانه و مواد گیاهی تشکیل می‌دهد واز برگ گل‌های نیلوفر آبی، حشرات و سخت پوستان نیز تغذیه می‌کند. [۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]


گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۱.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ر
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۱.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۱.
  5. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید. راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.