قوی گنگ
| مرغابی سانان | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | قوی گُنگ |
| نام عربی | التم الصامت |
| نام انگلیسی | Mute Swan |
| نام علمی | Cygnus olor |
| گونه | مرغابی سانان |
| زیستگاه | باتلاقها، كنار رودخانهها و كانالها، سواحل درياچه و يا سواحل پناهدار دريا |
| تغذیه | گیاهان آبزی |
| ویژگی | چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | Hala'l(lawful)، حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
قوی گُنگ از پرندگان حلالگوشت و از خانواده مرغابیسانان است. این پرنده بسیار بزرگ به رنگ سفید برفی با گردنی کرکین و خوش فرم که اغلب آن را به حالت زیبائی بر روی سینه برآمدهاش خم میکند مگر در مواقع پرواز که آن را راست نگه میدارد و با متانت و وقار خاص، بالهایش را با ریتمی آهنگین به حرکت در میآورد.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۱۵۰ سانتی متر است؛ منقارش به رنگ قرمز نارنجی است که یک برجستگی سیاهی روی قاعده آن قرار دارد و تا گوشه چشم سیاهش ادامه دارد. خط منحنی سیاهی نیز روی لبه جلو منقارش قرار دارد که به خط کنار زرین منقار وصل و تا قاعده منقار ادامه مییابد و این نشانه خوبی جهت شناسائی قوی گنگ از دیگر قوها است. هنگام شنا ، گردنش را به حالت زیبایی خم می کند و منقارش را به سمت پائین نگه می دارد و در بعضی مواقع سر و گردن خود را با پیچشی بسیار زیبا و لطیف لابه لای پرو بال سینه و بالش پنهان میکند و به استراحت میپردازد.
پر و بال پرنده نابالغ قهوهای كمرنگ است، منقارش بدون برآمدگی و رنگش صورتی مايل به خاكستری است، پاهايش پردهدار و خاكستری رنگ میباشد که در مرحله بلوغ تیره و سیاه میشوند. پرواز اين پرنده، پرتوان و مستقيم است.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
باتلاقها، كنار رودخانهها و كانالها، سواحل درياچه و يا سواحل پناهدار دريا روی زمین آشیانه میسازند.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
گیاهان آبزی، معمولا برای خوردن گیاهان آبزی سر خود را به ته آب فرو میبرند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.