اردک تاجدار
| مرغابی سانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | اردک تاجدار |
| نام عربی | البَطُّ الغَطَّاسُ الوِردی |
| نام انگلیسی | Red - crested Pochard |
| نام علمی | Netta rufina |
| گونه | مرغابی سانان |
| زیستگاه | در نیزارهای اطراف برکهها و دریاچههای آب شیرین و مردابهای نیمهشور |
| تغذیه | عمدتا از مواد گیاهی است و گاهی از برخی نرم تنان، حشرات آبزی و ماهیهای کوچک |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
اردک تاجدار پرندهای حلالگوشت است.
اردک تاجدار، پرندهای است پر جثه از خانواده مرغابی که غواص ماهری است و برعکس اردکهای روی آبچر، هنگام برخاستن از سطح آب، در حال بال زدن تا مسافتی روی آب پا میزند. پاهایش در قسمت عقبی سطح شکم قرار دارد.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۵۵ سانتیمتر است، پرنده رنگ نر و ماده متفاوت است.
اردک تاجدار نر سری بزرگ به رنگ بلوطی سیر با کاکلی پف کرده به رنگ حنایی روشن و منقاری قرمز و نسبتا باریک دارد. سطح پشتی قهوهای پررنگ، گردن و سینه و زیر دم سیاه، پهلوها سفید و دم خاکستری رنگ دارد، در پرواز یک نوار پهن سفید در سراسر بالش دیده میشود. رنگ اردک ماده قهوهای مات است با گونههای قهوهای خاکستری کمرنگ که در برابر تارک (ناحیه تاج سر) قهوهای پررنگش تضاد خاصی نشان میدهد. نوار بالی آن سفید چرک است.
اردک تاجدار در دوران تولک یا پر ریزی اواخر فصل تابستان شبیه به پرنده ماده است؛ جز کاکل و منقار قرمز که آن را از پرنده ماده مشخص میسازد.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در نیزارهای اطراف برکهها و دریاچههای آب شیرین و مردابهای نیمهشور دیده میشود. زمستان در پهنه دریاچهها و گاهی در طول سواحل نیز دیده میشود. [۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
غذای اردک تاجدار عمدتا از مواد گیاهی است و گاهی از برخی نرم تنان، حشرات آبزی و ماهیهای کوچک نیز تغذیه می کند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
اردک تاجدار نر -
اردک تاجدار -
اردک تاجدار -
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۳.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۳.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.