خوتکای ابرو سفید

از ویکی‌موضوع
خوتکای ابرو سفید
مرغابی سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیخوتکای ابرو سفید
نام عربیشرشیر صیفی
نام انگلیسیGarganey
نام علمیAnas querquedula
گونهمرغابی سانان
زیستگاهباتلاق‌ها، رود خانه‌ها،آبگیرها و جویبارهای نی‌زاری و به ندرت در آبهای شور
تغذیهگیاهان آبزی، ساقه و برگ‌ها و علف های کنار رودخانه‌ها و کرم‌ها و حشرات پراکنده بروی سطح آب و لارو
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیحلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


خوتکای ابرو سفید از پرندگان حلال‌گوشت و از خانواده مرغابی‌سانان است. این پرنده اردکی آبچر است و شبیه خوتکا، ولی کمی از آن بزرگتر است.

از روی خط ابروئی سفید پهنی که تا انتهای سرش ادامه دارد شناخته می‌شود تارکش پهن و قهوه‌ای نزدیک به سیاه است و منقارش راست‌تر از خوتکا و خاکستری رنگ است گونه، گردن و سینه‌اش قهوه‌ای خالدار است با این تفاوت که گونه‌هایش پر رنگ تراند پهلوهایش خاکستری است که با هاشورهای نازک و تیره تر کنار هم، از نزدیک قابل تشخیص می‌باشند.

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 37 سانتی‌متر است؛ نر و ماده این اردک متفاوت هستند، شانه‌هایش در هنگام زاد و ولد کمی میل به آبی روشن دارد. شکمش سفید و در ناحیه دمگاهش خالهای قهوه‌ای درشت‌تری دارد که تا زیر دمش ادامه دارد. حد فاصل سینه قهوه‌ای و شکم سفیدش کاملاً واضح و مشخص است پاهایش خاکستری پرده‌دار و دمش قهوه‌ای روشن است. پرهای شانه‌ای بلند که هرکدام به رنگ سیاه وزسفید است روی کمر و پهلوهایش آویزان است.

پرنده ماده قهوه‌ای رنگ است و با حاشیه‌های نخودی رنگی که دور هر کدام از پرهایش دارد، به صورت لکه لکه قهوه‌ای دیده می‌شود و شبیه ماده خوتکا اما کمی بزرگ‌تر از آن است و ابرو وچانه‌اش روشن‌تر است. در دوران تولک و هنگام پر ریزی اواخر فصل تابستان پرنده نر و ماده شبیه به هم می‌شوند با این تفاوت که پرنده نرتیره‌تر و خاکستری شانه‌هایش متمایل به آبی روشن می‌باشد. پروازش کم دامنه و بال زدنش مداوم و سریع است. [۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در باتلاق‌ها، رود خانه‌ها،آبگیرها و جویبارهای نی‌زاری و به ندرت در آبهای شور دیده می‌شود. در میان علف‌های بلند و نزدیک آب زادو ولد می‌کند.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از گیاهان آبزی، ساقه و برگ‌ها و علف های کنار رودخانه‌ها و کرم‌ها و حشرات پراکنده بروی سطح آب و لارو آنها تغذیه می‌کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]

حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۰.
  2. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۰.
  3. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۰.
  4. زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۰.
  5. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.