اردک سر سفید
| مرغابیسانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | اردک سر سفید |
| نام عربی | بَطٌّ أَبیَضُ الوَجه |
| نام انگلیسی | White - headed Duck |
| نام علمی | Oxyura leucocephala |
| نامهای دیگر | مرگوس بزرگ |
| گونه | مرغابیسانان |
| زیستگاه | مردابها خصوصا مردابهای نیمه شور، دریاچههای شور و شیرین، ساحل دریاها و تالابهای دارای نیزار |
| تغذیه | ماهیها، سخت پوستان، نرم تنان، نوزاد قورباغه و سایر جانوران آبزی کوچک |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | Hala'l(lawful)،حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
اردک سر سفید پرندهای حلالگوشت است.
اردک سر سفید پرندهای آبزی و تیره رنگ با سری سفید که به واسطه داشتن منقار بزرگ آبی رنگ و بالا نگه داشتن دم سیاه و تقریباً بلندش به راحتی از سایر اردکها قابل تشخیص است.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پرنده نر قهوهای رنگ است که در سطح پشتی کمر متمایل به خاکستری میشود. بر روی کمر و پهلوهایش خالهای بسیار ریز خاکستری و نخودی وجود دارد که تنها از فاصله کم قابل تشخیص هستند. سر و سطح شکمش سفید است و پیشانی و روی سرش به رنگ سیاه میباشد که در برخی از زیر گونههایش این سیاهی در پشت گردن ادامهدار است. رنگ دمش سیاه است و معمولاً آن را بالا نگه میدارد و در حرکات نمایشی فصل زاد و ولد آن را مانند باد بزن باز و به سمت بالا نگه میدارد. در فصل زاد و ولد رنگ بدنش پر رنگتر و به سمت بلوطی متمایل میشود و رنگ گردنش نیز سیاهتر میگردد.
پرندۀ ماده بدنی قهوهای مایل به خاکستری رنگ دارد با خالهای نخودی روشن پراکنده در سراسر سطح پشتی کمر، دمش قهوهای تیره است و معمولاً آن را روی سطح آب پهن میکند. چانه و گلویش سفید رنگ است و یک خط زیر چشمی سفید رنگ در زیر چشمانش دیده میشود.
رنگ چشمهایش سیاه و پاهایش خاکستری رنگ است. منقار پرندۀ نر آبی مایل به خاکستری است که لبه پایین آن نوار سفید رنگی دیده میشود و منقار پرندۀ ماده قهوهای رنگ است.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در مردابها خصوصا مردابهای نیمه شور، دریاچههای شور و شیرین، ساحل دریاها و تالابهای دارای نیزار به سر میبرد و در نزدیکی آب آشیانه میسازد.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از ماهیها، سخت پوستان، نرم تنان، نوزاد قورباغه و سایر جانوران آبزی کوچک تغذیه میکند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
-
-
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۹.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۹.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.