قوی فریادکش

از ویکی‌موضوع
قوی فریادکش
مرغابی سانان
نام اصلیقوی فریادکش
نام عربیتم ناعق
نام انگلیسیWhooper Swan
نام علمیCygnus cygnus
گونهمرغابی سانان
زیستگاهباتلاقها، كنار رودخانه‌های بزرگ، درياچه‌ها و ماندابهای ساحلی
تغذیهلوفه، برگ درختان، دانه، گیاهان آبزی و حشرات
ویژگیچینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا دارد و در پرواز بال زدنش بیشتر (دفیف) است
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.

قوی فریادکش پرنده‌ای حلال‌گوشت است. این قوی سفید و بزرگ که از خانواده مرغابی است، بدنی بزرگ و گردنی بلند مانند قوی گنگ دارد تفاوت آنها در فرم و رنگ منقار آنها است.

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده 150 سانتی متر است؛ منقار قوی فریادکش زرد لیموئی است و فاقد برجستگی است که نیم بخش قدامی آن سیاه رنگ می‌باشد و زردی نیمه دوم طرف قاعده پهن آن تا فاصله چشم سیاهش ادامه دارد. هنگام پرواز گردنش را راست نگه می‌دارد. پرواز دسته جمعی قوهای فریادکش پر توان، منظم و مستقیم، در ردیف‌های مورب و احیانا به شکل V دیده می‌شوند و هنگام فرود آمدن با سر و صدای بسیار زیاد و فریاد کشیدن همراه می‌باشد. پاهایش سیاه رنگ و پرده‌دار است و موقع راه رفتن اغلب گردن خود را راست نگاه می‌دارد و با وقار و راحت گام بر می‌دارد.

بعضی مواقع که روی آب شناور است گردن خود را با پیچش زیبائی در لابلای پر و بالش پنهان می‌کند و به استراحت می‌پردازد. و موقع تغذیه قسمت بیشتر سر و گردن را درون آب فرو می‌برد.

نابالغ این پرنده به رنگ خاکستری مایل به قهوه‌ای روشن می‌باشد که منقار صورتی کم رنگ با نوک تیره دارد و پاهایش خاکستری است.[۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در باتلاقها، كنار رودخانه‌های بزرگ، درياچه‌ها و ماندابهای ساحلی دیده می‌شوند و روی زمین آشیانه می‌سازند.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از علوفه، برگ درختان، دانه، گیاهان آبزی و حشرات تغذیه می‌کند.[۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
  2. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
  3. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
  4. زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
  5. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.