اردک بلوطی

از ویکی‌موضوع
اردک بلوطی
مرغابی سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیاردک بلوطی
نام عربیالبطة الحدیدیة
نام انگلیسیFerruginous Duck
نام علمیAythya nyroca
گونهمرغابی سانان
زیستگاهاغلب در دریاچه‌ها، مصب رودخانه‌ها، تالاب‌ها و سواحل پر گیاه
تغذیهاز گیاهان آبزی و دانه‌ها، بی مهرگان آبزی، ماهی‌های کوچک و حشرات
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


اردک بلوطی از پرندگان حلال‌گوشت است. اردک بلوطی از گروه اردک‌های غواص و از خانواده مرغابی می‌باشد. اندازه آن از اردک سیاه کاکل کمی کوچک‌تر است. رنگ سر و گردن و هم چنین سینه پرنده نر قرمز متمایل به قهوه‌ای تیره است. وسط شکمش سفید است.[۱]

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۴۰ سانتی‌متر است، نر و ماده این پرنده تقریبا هم رنگ هستند، پرنده نر دم گاهش سفید و دم آن قهوه‌ای تیره می‌باشد. سطح پشتی و پوشش بالها قهوه‌ای تیره است. شاهپرهای سیاه بزرگ با جلای سبز و آینه بالی سفیدی با حاشیه‌های سیاه دارد قسمت زیرین بال‌هایش سفید می‌باشد. که در هنگام پرواز به خوبی نمایان می‌شود. چشمانش سفید و منقارش خاکستری تیره است که در جلو آن لکه سیاه رنگی دیده می شود. پاهایش سیاه رنگ و پرده میان انگشتانش زرد متمایل به سبز می‌باشد.[۲]

پرنده ماده به طور کلی تیره‌تر از پرنده نر می‌باشد به جز در مواقع پر ریزی که پرنده نر به ماده شبیه تر می‌شود. چشم آن در سنین جوانی قهوه‌ای و در سنین بالاتر سفیدرنگ می‌شود. [۳]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اغلب در دریاچه‌ها، مصب رودخانه‌ها، تالاب‌ها و سواحل پر گیاه زندگی می‌کند و لانه خود را در لا به‌لای علفزارها و نیزارهای انبوه کنار ساحل و ماندابهایی که حاشیه پر گیاه دارند می‌سازد. [۴]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از گیاهان آبزی و دانه‌ها، بی مهرگان آبزی، ماهی‌های کوچک و حشرات تغذیه می‌کند. [۵]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۶]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۷]


گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۴.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۴.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۴.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۴.
  5. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۴.
  6. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۴.
  7. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری،‌ حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید. راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.