غاز گردنسیاه
| غاز سانان | |
 | |
| اطلاعات عمومی | |
|---|---|
| نام اصلی | غاز گردنسیاه |
| نام عربی | إوز کندی |
| نام انگلیسی | Light-bellied Brent Goose |
| نام علمی | Branta hrota |
| گونه | غاز سانان |
| زیستگاه | کفههای گلی وسیع و کم عمق دریاها، خلیجها و مناطق بین جزر و مدی |
| تغذیه | گیاهان آبزی |
| سیخک پشت پا | دارد |
| چینهدان | دارد |
| سنگدان | دارد |
| حکم فقهی | حلال |
| حکم فضله | طبق فتوای مشهور فقها پاک است. |
غاز گردنسیاه از پرندگان حلالگوشت و از خانواده غاز سانان است. این پرنده غازی کوچک جثه و تیره رنگ با پاها و گردن کوتاه، بال های به نسبت بلند و دم کوتاه است. نر و ماده هم شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در پرندۀ بالغ سر، گردن، بخش بالایی روتنه و سینه سیاه دودی است و در دو طرف گردن لکه سفیدرنگی دارد. مابقی روتنه خاكستری قهوهای تیره، شاه پرهای پرواز و پرهای دم سیاه و پوش پرهای روی دم سفید است. زیرتنه سفید است و نوارهای قهوه ای کم رنگی در پهلوها دارد. منقار و پاها نیز خاکستری تیره هستند. پرندۀ نابالغ شبیه به بالغ ها است، ولی فاقد لکه سفید در دو طرف گردن است و به واسطه نوک سفید شاه پرهای ثانویه و پوش پرهای بزرگ تر روی بال ها و همچنین نوك قهوه ای خاكستری تا سفید خاكستری پرهای روتنه، شانه ها و بال ها، نوارهای بیشتری در روتنه و روی بال ها دارد.
پروازی سریع و پر صدا دارد و در دسته های بزرگ در زمان مهاجرت به صورت نامنظم (“7” شکل) پرواز می کند[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بیشتر کفههای گلی وسیع و کم عمق دریاها، خلیجها و مناطق بین جزر و مدی را ترجیح میدهد.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در آبهای کم عمق از علفهای آبی تغذیه میکند.[۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۶.
- ↑ زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۹۲.
- ↑ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسأله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران، نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.