اردک مرمری

از ویکی‌موضوع
اردک مرمری
مرغابی سانان
اطلاعات عمومی
نام اصلیاردک مرمری
نام عربیشرشیر مخطط
نام انگلیسیMarbled Teal
نام علمیMarmaronetta angustirostris
گونهمرغابی سانان
زیستگاهتالاب‌ها و در طول سواحل رودخانه‌ها نزدیک به آب و درمیان علف‌های بلند و در چمنزارهای انبوه و یا در سوراخ درختان بلند
تغذیهگیاهان آبزی، حشرات و نوزاد قورباقه‌ها و ماهی‌های کوچک، سخت پوستان، نرم تنان وکرم‌ها
سیخک پشت پادارد
چینه‌داندارد
سنگ‌داندارد
حکم فقهیHala'l(lawful)،حلال
حکم فضلهطبق فتوای مشهور فقها پاک است.


اردک مرمری پرنده‌ای حلال‌گوشت است. اردکی است آبچر از خانواده مرغابی که به رنگ قهوه‌ای کم رنگ شنی با لکه‌های سفید روی سطح پر و بالش رنگ زمینه مرمری شکلی دارد. در پرنده نر پرهای پس سر اندکی بلند و مانند کاکلی از پشت سرش آویزان است.

توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اندازه این پرنده ۳۸ سانتی‌متر است، پرنده نر و ماده تقریبا هم شکل می‌باشند، در ناحیه چشمی لکه‌ای تیره دیده می‌شود که با خالهای ریز قهوه‌ای منتشر بر روی سر و صورتش هماهنگ می‌باشد. چشمانش سیاه و دو لکه زرد نخودی در کناره‌های قاعده منقار سیاهش دیده می‌شوند دمش سفید و پاهایش قهوه‌ای است. آینه بالی مشخصی در پرهای ثانویه بالهایش دیده نمی‌شود و هنگام پرواز حالتی رنگ پریده و بدون الگوی خاصی به نظر می‌رسد.

سطح شکمی پرنده نابالغ زرد رنگ است و با نوار چشمی تیره و دو لکه تقریبا سفید روی بال مشخص می‌شود. اردک‌های مرمری معمولا جفت جفت یا به صورت دسته‌های کوچک دیده می‌شوند و در زمستان گاهی گله‌های بزرگ تشکیل می‌دهند، زیاد چالاک نیستند و معمولا خود را از انظار پنهان می‌سازند.[۱]

زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بیشتر در مجاورت آبهای شیرین دیده می‌شود و مناطق پرگیاه را به فضاهای باز ترجیح می‌دهد. در تالاب‌ها و در طول سواحل رودخانه‌ها نزدیک به آب و درمیان علف‌های بلند و در چمنزارهای انبوه و یا در سوراخ درختان بلند آشیانه می‌سازد. زمستان‌ها بیشتر در فضاهای باز به‌خصوص در ماندآب‌ها و حوضچه‌های حاصل ازآب باران دیده می‌شود.[۲]

تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرندگان عمده غذای خود را در آبهای کم عمق جستجو می‌کنند و اغلب از طریق غواصی در این آبها از گیاهان آبزی، حشرات و نوزاد قورباقه‌ها و ماهی‌های کوچک، سخت پوستان، نرم تنان وکرم‌ها و تغذیه می‌کنند. [۳]

حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این پرنده دارای چینه‌دان، سنگ‌دان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]


حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]


گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
  2. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
  3. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
  4. زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
  5. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • زارعی زیاری، ‌حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
  • منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.