اردک مرمری
اردک مرمری پرندهای حلالگوشت است.
اردکی است آبچر از خانواده مرغابی که به رنگ قهوهای کم رنگ شنی با لکههای سفید روی سطح پر و بالش رنگ زمینه مرمری شکلی دارد. در پرنده نر پرهای پس سر اندکی بلند و مانند کاکلی از پشت سرش آویزان است.
توصیف ظاهری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اندازه این پرنده ۳۸ سانتیمتر است، پرنده نر و ماده تقریبا هم شکل میباشند، در ناحیه چشمی لکهای تیره دیده میشود که با خالهای ریز قهوهای منتشر بر روی سر و صورتش هماهنگ میباشد. چشمانش سیاه و دو لکه زرد نخودی در کنارههای قاعده منقار سیاهش دیده میشوند دمش سفید و پاهایش قهوهای است. آینه بالی مشخصی در پرهای ثانویه بالهایش دیده نمیشود و هنگام پرواز حالتی رنگ پریده و بدون الگوی خاصی به نظر میرسد.
سطح شکمی پرنده نابالغ زرد رنگ است و با نوار چشمی تیره و دو لکه تقریبا سفید روی بال مشخص میشود. اردکهای مرمری معمولا جفت جفت یا به صورت دستههای کوچک دیده میشوند و در زمستان گاهی گلههای بزرگ تشکیل میدهند، زیاد چالاک نیستند و معمولا خود را از انظار پنهان میسازند.[۱]
زیستگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بیشتر در مجاورت آبهای شیرین دیده میشود و مناطق پرگیاه را به فضاهای باز ترجیح میدهد. در تالابها و در طول سواحل رودخانهها نزدیک به آب و درمیان علفهای بلند و در چمنزارهای انبوه و یا در سوراخ درختان بلند آشیانه میسازد. زمستانها بیشتر در فضاهای باز بهخصوص در ماندآبها و حوضچههای حاصل ازآب باران دیده میشود.[۲]
تغذیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرندگان عمده غذای خود را در آبهای کم عمق جستجو میکنند و اغلب از طریق غواصی در این آبها از گیاهان آبزی، حشرات و نوزاد قورباقهها و ماهیهای کوچک، سخت پوستان، نرم تنان وکرمها و تغذیه میکنند. [۳]
حکم فقهی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این پرنده دارای چینهدان، سنگدان و خارک پشت پا می باشد بنابر این طبق نظر همه فقها «حلال گوشت» است.[۴]
حکم فضله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق نظر مشهور فقها فضله این پرنده پاک است.[۵]
گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
-
اردک مرمری ماده
-
اردک مرمری
-
اردک مرمری
-
نقشه پراکنش
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
- ↑ زارعی زیاری، حسین،اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش، ص ۱۰۲.
- ↑ توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱، ص ۶۹، مسئله ۸۴ و ۸۵.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زارعی زیاری، حسین، اطلس فقهی پرندگان ایران، نشر معروف، ۱۳۹۳ش.
- منصوری، جمشید، راهنمای پرندگان ایران. نشر فرزانه، ۱۳۹۲ش.